Menu
Eén van de voordelen van zelf concerten te organiseren, is dat ik mezelf tussendoor eens kan laten gaan en mijn eigen favorieten kan op het programma kan zetten. En voor het concert van 6 augustus geldt dat zelfs dubbel! Ik koos namelijk niet alleen voor de zalige barok muziek van één van mijn favoriete componisten, ik vertrouwde het project ook toe aan één van mijn favoriete ensembles, Musica Gloria! Met de minutenlange staande ovatie die het gezelschap kreeg van de ruim 180 aanwezigen, ben ik er zeker van dat ik niet de enige ben die van het concert genoten heeft.
Maar we gaan even terug in de tijd. Het is iets meer dan een jaar geleden dat ik, na de CD-voorstelling van 2 nieuwe CD’s van Musica Gloria, Nele Vertommen en Beniamino Paganini benaderde met “een ideetje”. Een ideetje omtrent Georg Friedrich Händel en enkele iets minder gekende werken van deze componist, de Chandos Anthems.
In de loop van de daarop volgende weken gingen Beniamino en Nele aan de slag, op zoek naar partituren. Intussen mailden we elkaar, en kwamen we uit op twee Anthems waar we de voorkeur aan gaven: The Lord Is My Light (nr. 10) en As Pants The Hart For Cooling Streams (nr. 6).
Nele en Beniamino stelden ook enkele instrumentale stukken van Händel voor, die de brug vormden tussen het verheerlijkende tiende anthem en het meer ingetogen zesde. Daarbij mocht het geliefde orgel concerto The Cuckoo and the Nightingale niet ontbreken. Samen met onze koekoek en nachtegaal zorgden drie stukjes uit de Water Music suite ervoor dat er ook wat bekender werk van de componist op het programma stond. Het resultaat was een gevarieerd programma waarin de veelzijdigheid van Händel mooi tot haar recht kwam.
Voor mij was het de verwezenlijking van iets waar ik al van sinds ik in 2019 het initiatief nam om Klassiek in de Kapel op te richten, van droomde. In de loop van onze email uitwisselingen bleek trouwens dat ik niet de enige ‘dromer’ was, want ook Beniamino en Nele wilden al enige tijd een concert kunnen opzetten met een eigen vocaal ensemble. Dat we onze ‘dromen’ hebben kunnen bundelen en samen hebben kunnen waarmaken, maakt dit project voor ons trouwens dubbel zo bijzonder!
Natuurlijk was er ook de praktische kant van de organisatie. Voor de catering zorgden zowel Dragon Roast als French Made, en voor het kleine bedank-geschenkje dat we aan de artiesten geven na het concert, konden we, zoals steeds, een beroep doen op Pralibel Tienen. Dat we opnieuw voor de Sint-Gorgoniuskerk in Hoegaarden kozen was vanzelfsprekend. Niet alleen was deze kerk met haar prachtige barokke kader ideaal voor de barok muziek van Händel, het is ook een plezier om met de verantwoordelijken van deze kerk samen te werken.
Dat Beniamino en Nele ervoor zorgden dat niemand minder dan musicoloog Ignace Bossuyt voor de programmatekst van ons concert zorgde, en dat het concert ook daags voordien op Klara werd aangeprezen, was voor ons een zeer aangename verrassing.
En dan was het zo ver! Zondag 6 augustus, de dag waar we al meer dan een jaar naartoe aan het werken waren. Een stormachtige dag, letterlijk dan, want het grootste deel van de dag beukte de wind zodanig in op de poort van de kerk, dat Rani, die de praktische organisatie langs de kant van Musica Gloria regelde, tijdens het concert op een stoel zat tegen de deur, om ze tegen te houden! Alles om er voor te zorgen dat de aanwezigen optimaal zouden kunnen genieten van dit concert.
En genieten, dat deden ze! Van de eerste noten van The Lord is My Light tot de laatste van Put Thy Trust In God (het laatste deel van As Pants The Hart For Cooling Streams) was dit puur genieten. Of zoals Conny het in haar nawoord zei op het einde van het concert: het was één lang kippenvelmoment, waarin zelfs mijn verwachtingen nog zeer ruim overtroffen werden!
Reeds tijdens de pauze -waarin geïnteresseerden CD’s van Musica Gloria konden kopen, of het boek ‘Georg Friedrich Haendel. De jonge jaren‘ dat we in samenwerking met Barboek Leuven te koop aanboden- spraken tal van mensen ons aan om te zeggen hoe ze van het concert aan het genieten waren.
Ook de uitleg die orgelbouwer Markus Harder-Völkmann na de afloop van het concert gaf over het claviorganum dat hij had gebouwd en waarop Beniamino had gespeeld, werd door tal van nieuwsgierigen sterk gewaardeerd. Ik kan er alvast bij vertellen dat het geen sinecure was om de verschillende onderdelen van het instrument naar binnen te dragen. Het orgel gedeelte alleen weegt maar liefst om en bij de 80 kilogram, en laat zich niet zomaar oppakken. Maar het is een prachtinstrument dat klavecimbel en orgel met elkaar combineert en waarbij beide instrumenten los van elkaar of samen bespeeld kunnen worden. Een instrument zoals dat ook tijdens de 18de eeuw werd bespeeld -op de elektrische aandrijving van het orgel na, uiteraard. Een instrument zoals ook door de grootmeester Händel zelf wellicht bespeeld werd.
Het was een stormachtige dag. Het was een mooie dag, gevuld met mooie muziek en vooral met blije gezichten. En laat die blije gezichten -zowel bij de artiesten als bij de muziekliefhebbers die we te gast hebben- nu net de reden zijn waarom we projecten als deze doen.
(*) Alle foto’s: Hans Stockmans.